Bedrettin KELEŞTEMUR


SUYA DESTAN

FİKİR BAHÇESİ


SUYA DESTAN

Bedrettin Keleştimur

Varlığın hakikati suyla meydana gelmiş

Soluk alıp vermekte arzın yatağında su...

 

İki yalçın vadide yol alır; Dicle, Fırat

İnci küpeli nazlı yârin şakağında su...

 

İnlemekte yer ve gök, suyla gelen yangına…

Karanlık bir gecenin hazin şafağında su…

 

İbrahim(as) 'i atmışlar, ateş; 'gül şehri' olmuş,

Hicretin getirdiği hüznün katığında su

 

Mina ile Safa'nın arasında bir koşu

Ana yüreği titrer, zemzem yatağında su...

 

Rahmeti nasıl teper, bir tufan ki ayrılık;

Dalgalar yüklenmekte, adlin eteğinde su...

 

Nesillerin kavgası; Hak-Batıl arasında

Kan ve irinle dolmuş ölüm çanağında su...

 

Göz yanılması serap, gönlün yanması harap

Huşu vermekte rüzgâr, rahmet ırmağında su...

 

Bölgenin hareminde, 'beyaz elmas' gibidir

Bir çeşni renk cümbüşü, ebemkuşağında su…

 

Şehitlik ve gazilik bize kutlu siperdir

Türbeler kadar aziz, şanlı bayrağında su...

 

SU IŞIKTIR, RAHMETTİR

Rahmetin kaplayınca, âlem suya gark oldu

Toprağın ana rahminde, pınara hark oldu

Taşınca gözesinden pamuk yumağında;

Sular, akışın raksında, ışığa çark oldu

 

TOPRAK SUYA KANDI

Kar yağdı, çorak toprak suya kandı

Bulut bulut aktı, gönüller yıkandı

Rahmete açılır, dilek kapısı;

Gözyaşıyla dua, zamana uyandı.

 

GÖNÜL DAĞINA

Yasladım sırtımı Yakup Dağı’na

Dayanır mı dağlar, mazlum ahına!

Süzülür gözyaşım, Murat Çayına

Bu sevda yaslanır, Gönül Dağı’na

 

SADIK KEMAL TURAL HOCA’YA

“Şiir olmasa dünya çöl olurdu”

Hikmet yıkamasa gök kül olurdu

Şiir aşktan doğar, ruhu yükseltir

Aşktan uzaklaşsa arz zül olurdu

 

UMUT ŞELALESİ

Umut şelalesi ol, gönüller ferahlasın

Bahçenin lâlesi ol, bülbüller sabahlasın

Huzur dolu günlere rahmet ister

Rahmetin duası ol, adımlar kolaylasın!

 

SİPERLERDE OKUNUR

Mazlumu çok olan bir milletiz biz

Acılarla kaynaşır birliğimiz

Zafer alaylarıyla yürürüz biz

Siperlerde okunur dirliğimiz

 

ŞİİR KEDERLE YAZILIR

Gül, dikeniyle sevilir

Şiir, kederle yazılır

Dünya zehrini içirir

Gamsız geçen bir ömre yan

 

DON DÜŞER

Şubat gelir, bademler çiçek açar

Nazlıdır çiçeği, gönlümde bahar

Gülmeden bahtım, dalına don düşer

Yeşil yapraklarda tomur tomur yaş

Süzülür, kederinden ağlar zaman!

 

KADER YAZISI

Ana rahminde gurbete düşeriz

Göç, fâni âlemden bâki âleme

Ey can, Hak yolunda birer neferiz;

Kader yazısı yazılmış kâleme!

 

ANADOLUYU GEZMEK

Anadolu’yu gezmek,

Bir aşk masalı, en güzel hikâye

Büyür gözlerinizde sevdalar

O sevda; kâh Zümrüt-ü Anka Kuşu

Kâh Taptuk’a varan Yunus yokuşu