BAHAR KOKULU
Bedrettin KELEŞTİMUR
Bahar kokulu içli sözler söyle
Her sözünde seher yelleri essin
Güven aşıla öyle veya böyle
Bir terzi hüneri yüreği diksin!
Zarif dantel misali işle sözü!
BAHARA VURGUN
Fani’den kaçar şu can, bahara vurgun
Karanlık çığlık çığlığa, şafağa sürgün!
Aydınlık ister gönlüm; güneş dolusu
Suya vurgun efkârım, yüreğim yorgun
BAHAR
Baharı gönlümüzde yaşatalım!
Kader yastığı içli teşbihimiz
Kasvet, kuruyan dalları atalım!
Mevla’dır, hakka giden sahibimiz
BAHAR DALINDA DONDU...
Nisan ayı; kara, tipiye döndü
Çiçek açtı, bahar dalında dondu
Gün değişti, arı yabana kondu
Gönle çoraklık çökmüş, yaş vermiyor
BAHARA ÖZLEM
Ilık ılık esen rüzgârın
Nağmesinde çoban kavalı
Yankısı suların buğusunda
Sanki toprak soluklanır
Soluklanır cemreler düşünce
Kanat çırpar süzülür
Gözlerim dolu dolu,
Kuş yağmurunda doluklanır
Toprağın dokusuna,
Yağmur taneleri dökülür
Dokundukça, silkeler tomurcuğu,
Lale, sümbül çiçek olur açılır
Bayramlık giyinmiş dal, budak
Bir kilim deseninde her yer
Gönül ufka muhabbet besler
Ufuk, gök kubbeye adaklanır
Sadağında böğrü delen ok
Tan yerinden açılır yarası
Günahımız nasıl merhem olur
Bahar gelse de, tebessüm donuklanır
MEVSİM BAHAR OLUNCA
Mevsim bahar olunca gel diyorsun
Sensiz hayat kuru bir dal diyorsun
Gönül fermanını yağmurlara yaz
Hasretle kapısını çal diyorsun
Göçmen kuşlar dağ, tepe aşar gelir
Irmaklar, vadilerden taşar gelir
Hayalim, umutlarım koşar gelir
Ayrılık şarkısını çal diyorsun
Bekledim, güneşin doğduğu yerde
Sevdanın, hicabın olduğu yerde
Dermanın, yüreğin yandığı yerde
Feleğin kapısını çal diyorsun
BAHARI KIŞA DÖNDÜ
Baharı, kışa döndü bu ülkenin
Efkârın, keder dalına düştüğü
Düşleri, karanfil kokar ülkenin
Bedri, Yusuf'un kuyuya düştüğü
Mazluma, ağıtlar yakan ülkenin
Seheri, âminler, Yasinler bekler
BAHARI SOLUKLA
Baharı solukla, bir derin nefes
Gök mavisi, sonsuzluğa tebessüm
Vadiler, ılgıt ılgıt serin nefes
Göğsüme çarpar, coşkulu tebessüm
Baharı solukla, bir engin ufuk
Gözlerim dalar gider hülyalara
Günü ışıl ışıl müjdeler şafak
Kâinatta pırıl pırıl tebessüm
BAHAR
Bahar, tomur tomur, çiçek diriliş!
Gün doğumu kadar, sıcak, esenli
Esen rüzgârın firuze nağmesi
Dokunur bahara nişan düşmesi
BAHAR ÇELENGİ
Bahar çelengini al da gel, gayri
Dalın üstüne konan bülbül olsun!
Toprak kokusunu al da gel, gayri
Vatan hasreti sinemde gül olsun
BAHAR DAĞIT!
Âleme tebessümle, sadaka dağıt
İçindeki tasayı bir bir dağıt
Tevazuunla kanat aç, gönüllere;
Gönüller kapısından, ‘bahar’ dağıt
Bahar, “yeşil, huzur, çiçek, uygarlık”
Rüzgâr ol âleme, ‘esenlik’ dağıt
Baharda üşüdü, nevruz çiçeği
Yüreğime düştü, soğuk düşlerim
BAHAR KOKAR
Al yaprağı eline, rengine bak?
Yeşili bahar, sarısı güz kokar
Üşüyen güneşi dalından kopar
Yıldızlarla birlikte göğsüne tak
Bayram ne der;
Kırılan kalpleri yapmaya geldim
Barışa, huzura ermeye geldim
Bir saf olalım, af ve mağfirete
Erenler katından, görmeye geldim
