DÜNYA GARİPTİR (DÖRTLÜKLER)
Bedrettin KELEŞTİMUR
Dünya gurbettir, gariplere konak
Toprak hâkidir, su taşır sakiler
Gök mavisinde, sonsuzluk ırmağı
Akar gönlüme, gözyaşı sel olur
Buğday başağı gibi boyun bükmüş
Şu başım fani bedene yel olur!
GÖÇ VARDIR EFENDİM
Bu dünya fani, cüretkâr bilmez ki
Kanayan vicdana efkârlanmaz ki
Göç vardır efendim, ayrılık yaman;
Ayrılıktan ders alır, dertlenmez ki
PAYLAŞALIM
Paylaşalım dilim dilim ekmeği
Ferhat misali aşk ile emeği
Hem öğreten, hem öğrenen olalım!
Bilgi de sabrı sadakatle çekmeği!
GELİN DOSTLAR
Gelin dostlar, eskiyi yâd edelim
Ecdada sıla-i rahim edelim
Maziden gül kokulu köprülerle
Atiyi, nazarla abad edelim
İRFAN MECLİSİ
Dostlar bir arada selâm ederler
Hayır üzerine kelâm ederler
İrfan meclisi gayretimiz bizim
Haz alır, sohbetle tâlim ederler
DÜŞER Mİ?
Yüzüne gönlün aynası düşer mi?
Beşerin gizemli hecesi şer mi?
Nefis belâ mı, imtihan mı bize!
Aklını gönlüne ver de gel gayri
Nefsini yerlere ser de gel gayri
BUZ SOLUMAKTA
Bulut yer yer inmiş dağların tepesine
Börtü-Böcek sinmiş toprağın sinesine
Hülyalarım binmiş ince su tabakasına
Aralık ayında, buz solumakta nefesler!
HAKKIN HUZURUNDA
Hakkın huzurunda yalnız eğilir
Güneş gibi adil ışık dağılır…
İlim, hikmet, tevazudur yolumuz
Dağların göğsünden nehir sağılır
Göğsümüze katık olsun kolumuz
GECELER
Geceler de olsa gönül ışıldar
Rüyalarda yükseliriz biz hala
Gece yorgan serilir üstümüze;
Düşlerde konarız biz daldan dala!
HASTALIK (Akrostiş Şiir)
Hırçın bir mikrop kemirir içimi
Acılar uykumu böler hırçınca
Sancılar sanki zehrini içirir
Tabipler, derdime derman ararım!
Allah’ım derdimin dermanı sensin
Lâkin kul eliyle tabip ilacım!
Isıtır göğsümü acı ilaçlar
Kaos, korku, ürpertidir hastalık…
ENGELLİYE
Aklı yâr olmayan bedene engel
Pasaklı nakışlar desene engel
Engelli demeyin arif kişiye
Ziyasız bakışlar ahsene engel
HER BİRİ
İnat, kibir, öfke, haset her biri
İnsanın özüne yapışan kurtçuk
İman, ihlas, ihsan, takva her biri
Ruhumu besleyen manevi gıda
İyilik çemberi dönsün hayırla…
ÖZÜR DİLEME
Dünya özür dileme günündeyiz!
Özrü mazur görülür mü acaba
Bedri, künde üstüne künde yeriz
Mazluma hak sorulur mu acaba?
Ettim oldu bir defa, der geçeriz;
Hesap mizan kurulur mu acaba?
KAFALAR
Kafalar, efe kesilen kafalar
Akıldan ırak gidenler afallar
Alnı dik, hoş gelir bize sefalar
Söz gibi cevheri serpen aptallar!
İkilik kirine bulaşan diller
Yazık eder dünyasını sefiller
MARİFETTEN UZAKLAŞIRSA
Marifetten uzaklaşırsa bir millet
Tortusunda sosyal cinayet kalır!
Hak diyoruz, tevazu yolu sabır
Sabrın, sükûtun terk ettiği yol, kibir!
İrfan sahibi, ’ben kimim’ sualinde
Hal ehli, ‘sessiz çığlığa’ nazar eder
İfradı bırak, ‘kendin ol’ halinde
