FİLİSTİN’E (ŞİİRLERİM)
Bedrettin KELEŞTİMUR
FİLİSTİN’E
(Akrostiş Şiir)
Feryadın tesbih ettiği yerdeyiz!
İşit, kulak ver hâk diyen sedaya
Lâkin vahşetin tüttüğü yerdeyiz
İhlasın ayağa kalktığı edaya,
Sükûtla siper kazdığı yerdeyiz!
Taşı, toprağı, hayata vedaya,
İçin için tutuştuğu yerdeyiz
Nedametin arandığı yerdeyiz
FİLİSTİNE
Feryâdın arş-ı âlâya dayandı
İshak’ı, Yakub'u tarihler andı
Lisan-ı hal ile Bedri uyandı
İfadem, Kenan İllerinde boyandı
Sabırla yollarda sükûtum yandı
Tarihler misallerle bize ayandı
Ihlâsla basılan ayaklar yayandı
Nerdesin insanlığın kadim tarihi?
Zafer aşkına, uyandır bizi Yârab!
FİLISTIN DERIZ
Filistin, Gazze deriz, yürekten mi?
Hele şöyle bir yoklayın kalbinizi?
"Dil ile ikrar, kalp ile tasdiktir"
Hele aşkla yoklayın kalbinizi!
Cihadı terk eden ümmetin hali,
Var mı içinde saf tutan ahvali?
Kılıç Aslanları, Belek Gazisi
Fetihlere yürürdü, Selahattin’i
Ömer'deki aşk, onlarla yürürdü
O aşk, asrımızda tüter mi hâlâ?
İslâm ahlâkı, titretir cihanı
Hak yolunda, sırdır, fetih divanı
Bizim aynamız, Gazze serüveni
Sözümüz, "titre ve ayağa kalk!"
FİLİSTİN’DE FERYAT
Doğu Türkistan, Filistin’de feryat;
Ey insanlık içindeki kini at!
Sevgiyle dağları delecek, Ferhat;
İçimizde güneş gibi doğmalı
İnsan, ‘insanlık ölmedi’ demeli
Gülen yüzler, ‘solmadı’ demeli
‘Zulüm artık kalmadı’ demeli
İçimizde hak, adalet doğmalı
Şefkate çağrı, merhamete gayret
Sulh nazarlarıyla âlemi seyret!
Aşina ol, her iyiliğe meylet
Âlemde şerre yer kalmadı demeli!
FİGAN KOPTU
Figan koptu, bahçede gül kurudu
Sanki dağlar üzerime yürüdü!
Canlar düştü, dermanım buz kesti
Bülbül kanadın kırık, yas bürüdü
Aklım, dehşetine yandı, sarsıldı
Sükût etti, yüreğime asıldı!
FİLİSTİN’E
Filistin yarası, derin mi derin,
Hak yoluna yüreğinizi serin
Can ile mal ile infak vaktidir
Bir vatan olup, meyvesini verin!
Mescid-i Aksal’da, ümmetin miracı
Hakk’ın Resulüne fetih müjdesi
Asırlar, fetihler için duacı…
Hür olma aşkına gönlünüzü verin
Fetih aşkına gönlünüzü verin.
FİKİR TALAN OLDU
Zulmün teşhir vitrininde fikir talan oldu
Asrımızda sözün sermayesi yalan oldu
İnsanı dıştan içe, içten dışa fetheden;
Tefekkür mimarının eseri nalan oldu
FİLİSTİN YARADIR
Filistin yaradır, derdine merhem ol
Dert ile dertlenmeyen, gönül değil
Dağ gibi duran merdine, hemdem ol
Eşiklerde eğrilen, büzülen, mert değil
FÜTÜVVET DİLİYLE
Canlar, dostlar, yarenler;
Gelin, fütüvvet diliyle konuşalım,
Dedikodu, bizim işimiz değil
Ferasetle engelleri aşalım,
Ağulu pusular aşımız değil
Coğrafyayı gönül evi yapalım
Gönülden yollar, köprüler yapalım
Sevgiyi, evimize harç yapalım
Gönülsüz işler muradımız değil
Filistin’de
Asırların çığlığını duyarım
Filistin’de, medeni dünya ağlar!..
Hala, nefretin dehşetini duyarım
Irak’ta, milyonları hüzün bağlar
Suriye, Menbiç Kalesi önünde,
Gazi Belek’in, ok yarası sızlar!
FİLİSTİN, KEŞMİR,
Yara, bere, kan, gözyaşı benimdir!
Bütün çektiklerim günahlarımdır…
Ben ki, kendi içimde kavgadayım,
Nefsimin ateşinde, hüsrandayım!
Ne ibret aldık dünden, olanlardan
Bizlere miras diye kalanlardan
Sildik hafızadan hatıraları
Kanayan yaramızla hüsrandayım
İliklerime kadar üşüyorum
Sanırsın adımlarım, düşüyorum
Şafağı sökmez mi, bu gecelerin
Geceler, çığlık çığlık hüsrandayım!
Filistin, Keşmir, Kerkük ve Karabağ
Kanayan her damla yüreğime bağ
‘Aman’ dilemeyen hicapsız bir çağ!
‘Çağdışı’ bir zamanla hüsrandayım!
