HALKLA BARIŞ
Bedrettin KELEŞTİMUR
Dinle, halkla, tarihle barış
Hizmette zamanla yarış
Zinde bir mazinin izinde;
İmar et vatanı karış karış
HAYIR İSTE
Hayır iste, niyet akıbete delil
Değişmek, ‘doğru yolda’ sana vekil
“Erdemli insanla toplum yükselir”
Ruhunu besleyen, vicdanla akıl
Bedri, kalmasın önünde bir çakıl!
SEVDA YÜRÜSÜN
Biz, güzel günlerde ömür sürmüşüz
Nice Alpler, civanmertler görmüşüz
Her iklimde, ‘sevda yürüsün’ deriz
O sevdaya, gönlümüzü sermişiz
VATANDA BERAT
Dualar, âminler vatanda beraat
Çiçekler, sümbüller ruhumda nebat
Sensiz neyleyeyim ben dünyaları;
Yarab! Eyle, daracık dünyama sebat…
O GÜNLER
“Nerede eski dostlar, eski günler”
Misk gibi kelâm kokardı, o günler!
Şiirin ahengiyle uyanırdı
Her mevsim, ‘bahar kokardı’ o günler
TEVFIK KELEŞTIMUR'A
(Akrostiş Şiir)
Tarih düşeriz zaman dile gelsin
Evvel, ahir zaman sahibi Allah
Veliler, dostlar bir araya gelsin
Feraset ehli sükûtla sır saklar,
İki aile bir yuvaya gelsin,
Kâmil insan sükûtun erdeminde
Kelamında, ilim, ihlâs, marifet,
Evlilikte murat almaya gelsin
Lütuftur Hak'tan dünyaya halife...
Emrine bil maruf olmaya gelsin
Şefkat dolu gözlere nazar et,
Ta gönülden esen selâmı gelsin
İyilikler denizinde yüzelim
Merhameti yoluna serde gelsin
Uğurlar ola, düğünün şen ola
Rahmet rahmet bulutlar akıp gelsin
İLAHİ FİLİTRE
Yemyeşil tabiat nasıl da kömürleşiyor
Ana rahminde cenin, can bulup ömürleşiyor
Bir vücut veren var, kudret eli şu nizamda;
Bir fidan ki, ilahi filtrede gürleşiyor…
DOĞACAKTIR ELBET BİRGÜN
Bir zaman inkılabı ruhumu devamlı besler
Sırra mazhar tefekkür, zaman tünelinde sesler
Nurlu günlere rağbet, doğacaktır elbet bir gün;
Dağlar dahi yol verir, kenetlenirse nefesler! .
ZEHİR KUSAN DİLLER…
Zehir kusan diller gördük şu âlemde
İnkâr eden eller gördük, nice kalemde
Bir tufan yetti, zulmün sarayına;
Hala ibret almayan başlar ne âlemde!
ANLAT BANA ECDADINI
Anlat bana ecdadını bir defa olsun
‘Ben kimim’ sorusu hayatınla bir olsun
Unutma, unutulmak ölümden de beter
Ki, seni yaşatacak ‘yüce ülkün’ olsun
HER TÜRK ASKER
“Her Türk askerdir” şehadeti özler
Ruhunda muhabbet, cepheyi gözler
Kâh Çanakkale, Yemen, Sarıkamış
Kur’an’dan ilhamını alan sözler
Işık olur, yolumuzdaki izler
GÜN BEŞ VAKİT
Aynaya baktım, ‘bu ben miyim’ diye
Ak düşmüş saçımıza, yüzümüze…
Çocukluk, gençlik; takvimden düştü, yaprak!
Gün beş vakit, alnımdan öptü toprak!
KUL HAKKI
Kul hakkı olunca gözlerim dolar
Günlerim, güz mevsimi gibi solar
Hakk yolunu bilen başını yolar
Bilen bilir, bilmeyen ne anlar!
ENKAZ KALIR
Medeniyet içinden harsı alın
Sadece enkaz kalır, himayesiz!
Asrımız adalet çehresine bakın
Kuvvete esir düşmüş, çaresiz…
SÜKÛT NEDİR
“Söz gümüşse sükût altın” olurmuş
Özüyle sözü bir, ‘hayat bulurmuş’
Hayata nişan, düşen bahar gibi
O iksirle insan neşe bulurmuş
BAM TELİNDEN
İçersen iç şarabı gam ehlinden
Yayılsın rayihası sam yelinden
Nazar eyle sen gönül dünyasına
Ses versin maveradan, bam telinden
