KENDİ İNANCINA YABANCI
Bedrettin KELEŞTİMUR
Gazze, İslâm Dünyasının utancı
Bedri, kim kalmış bu dünyada hancı
Gafil, kendi "inancına" yabancı
'Birlikte rahmet' gazaba akar o!
Ne matem yaraşır sana, ne insaf!
Sefalete düşer, saflardan kaçan!
Ah! Gönül harcına dökülür insaf
Gafil, kendi "inancına" yabancı
KALBİNE YÖNELEN
Kalbine yönelen, masivadan kopar
Hak bilir, hak yolunda hakka tapar
Âleme nizamat veren ey akıl;
Akıl gönülsüz olursa yolundan sapar
CUMHURİYET
Cumhuriyet'in içinde insan öznesi
Ulusum, tercihlerin en alası!
Mutlu sabaha uyanır, Anadolu
Hürriyetin, İstikbalin Kale’si
Uzun soluklu yolun nişanesi
Ruhunda taşırım beyaz lalesi
‘Milletin iradesi’ yücedir manası!
Yüz geri oldu, düşman avenesi
Erdemli insanla tarih molası
Türk Asrı, Cumhuriyet ifadesi
Ankara
Ankara’yı, Hacı Bayram Veli’de gör
Hele bir sabrı, rüzgârda ele de gör
Bir mazlumun duasını dile de gör
Gönül dünyasının şehadetinde;
Yaşar, ebedi müddet gayretinde
Yaşar, yedi düvelin hayretinde…
BİZİM LİMANIMIZ
Bizim limanımız, masmavi ufuklar
Gaye bir, niyet bir, gayretimizdir!
Ruhumun üstünde yükselir şafaklar
Nur üstüne nur; iman servetimizdir
İNSANA CESARET VEREN
İnsana cesaret veren, imanı
Yüreksize ne demeli, bilmem ki?
İhlas, ‘hakkı görür gibi’ imanı;
Âleme, edebiyle meydan okur!
İz bırakır, tarihler anar adını
Ulubatlı’dan Bağdat Fatihine
Şecaat yürür fetih dilimize…
SAKIN
Ölüm, şah damarından daha yakın!
Nefis ile olan cihada akın
Şerden, şer dünyasının tuzağından;
Her nefes alış-verişinde sakın
TOPRAKTAN GELDİK
Topraktan geldik, tenimiz topraktan
“Kâinatın özü!” deriz insana...
En latif kokuyu alır, topraktan
“Eşref'ül Mahlûkat!” deriz insana
İHTİYAR
(Akrostiş Şiir)
İlerlemiş yaş, güngörmüş insan!
Halim, selim malum; kervanın başı
Tarih, hafıza, ayaklı kütüphane…
İfade, yürek titreten irade…
“Yaşını başını almış” kâmil insan
Ağır aksak yürür gönül alayı
Resimde, ‘vakarla durur’ ihtiyar
BİZAHİ EVRANLIYIZ…
Biz Ahi Evranlıyız, ocaklıyız
Tâ Türk Yurdu, Horasan’dan Yolumuz!
Kök salmış gönüllere bucaklıyız
Çarşı, pazarda ahlaktır, yolumuz
Ahilik der, kardeş kardeşe yar olur
Birlikte her yer bahar, gülzar olur
Huzuru adımlar, bahtiyar olur
Bu kuru sevda değil, hak yolumuz
İNSAN OLMAYA…
İnsan olmaya geldim bu âleme
Sabırla çileye tebessüm etmek
İç dünyamız ayna tutar kaleme
Kalem, oku der, ilmi izhar etmek
Sükût bir zırh gibi gelir halime
Halden hale hayra vuslat etmek
TÜRK ASRINA
Bir nesil geliyor, sessiz sedasız
Yirmi birinci asra, Türk Asrına;
Ufka, dolunayın doğuşuna bak;
Sağduyu yürüyor, vuslat yolunda
Yürekten yüreğe muştular bizi
Karanlığın çekilmesi yakındır
Gönül kanat çırpar, Türk Asrına
BİRLİĞE ÇAĞRIMIZ
Birliğe çağrı, sağduyuya selâm
Hakkı birlemek ne güzel bir kelâm
Yürü, hikmetiyle dağlar yürüsün
Birliğe, sevdaya bulansın âlem!
GECELER
Geceler örtü, üstümüze yorgan
Işıktan kaçar hep, geceler yorgun!
Uykudur bedene bir tatlı efkâr
Gece ve gündüz birbirine yangın!