RAUF DENKTAŞ’A…
Bedrettin KELEŞTİMUR
Bu milletin yürekten sevdiği bir milli kahramanı, KKTC. Cumhurbaşkanı Rahmet Mekan Rauf Denktaş’ı (27 Ocak-13 Ocak 2012) aramızdan ayrılışlarının 13.yıldönümünde rahmetle anıyorum. Kıbrıs Şehitlerimizi ve Gazilerimizi de rahmet, minnet ve şükranla yâd ediyorum.
Vatanımdan esen rüzgâr gibisin
Yemen türküsüne çağrı gibisin
Kıbrıs'ım Anadolu'nun bağrı gibisin
Hüznümü yıkayan pınarlar akar
Akdeniz’de yol gösteren fenersin
Deryalarda kılıç sallayan nefersin
Barbaroslarla belki son sefersin
Hasretim koklayan çiçekler akar
BAYRAĞA
Yüreğimin harıyla tutuşur rengin
Cihanda yoktur başka bir ahengin
Enginde dalgalan başım hür olsun
Şafak söker, şehadet kızıllığında
Toprağa dokunsun rengin, ahengin
Tevhit lisanında, “şehitler ölmez”
Öper bayrağı, alnında ay yıldız
FİGAN KOPTU
Figan koptu, bahçede gül kurudu
Sanki dağlar üzerime yürüdü!
Canlar düştü, dermanım buz kesti
Bülbül kanadın kırık, yas bürüdü
Aklım, dehşetine yandı, sarsıldı
Sükût etti, yüreğime asıldı!
ADALAR KIN GÖLETİ
Yetmiş yılın hicreti, hasret odunu yaktı
Ufuklar yıldız yıldız, kesret yüküyle aktı
Adalar kin göleti, insaf tanımaz halde;
Sabır kirişinde yay, nusret okunu taktı
FERYADINI ALDIK
Feryadını aldık, ey güzel Gazi
Hasretinde kaldık, ey şanlı mazi
Ezel türküsünde, Yavru Vatan’ım;
Hak katında, Koca Türk’ün niyazı
AMİRAL GEMİSİ
Kıbrıs, Akdeniz’de “”amiral gemisi”
Anadolu’nun, ‘bahtlı kalesi’
Acısıyla, Anavatanın gamı
Yavru Vatan namıyla da otağlı
BAYRAĞA
Yüreğimin harıyla tutuşur rengin
Cihanda yoktur başka bir ahengin
Enginde dalgalan başım hür olsun
Şafak söker, şehadet kızıllığında
Toprağa dokunsun rengin, ahengin
BELEK GAZİ’Yİ
Daha çok özlerim, Belek Gazi’yi
Tarihim, efsaneleşen maziyi
Her şehit haberinde yıldızlar üşür!
Harput’tan Halep’e izler sürerim
Membiç’te, Belek Gazi’yi sorarım?
Hayreti gayrete çevir Mehmet’im
Tuzağı başına devir Mehmet’im
Kutlu zaferlere yol aç Mehmet’im
IŞILDASIN YÜZLER
“Her gecenin bir sabahı var” deriz
Dert etme, “mazlumun ahı var” deriz
İsterim, güneş gibi ışıldasın
Yüzler, “güller misali açsın” deriz.
ANADOLU
Anadolu, manevi zırhını giymiş
Bize selâm veren, hilal nakışlı aymış!
Ümitle- korku arasında, git, gel!
Sabır, okunu germiş; sükûtu yaymış
Herkesin bir hesabı; hesabı gören var
Vatan içre, canlar, dersini soran var
Bu yolda ya şâhadet, selâmet var
Yar olmuş vatan bize
GÖZLERİN HER DAMLASI
Gözlerin her damlasında hicran var
Dünyanın her imlasında hüsran var
Sözlerin cümlesinde hayran var
Vefa borcun eda etmeye gel
KIBRIS’IM
Güller açtı bağrında
Anadolu baş ağrında
Kenetlendi çağrında
Kıbrıs’ım, güzel Kıbrıs’ım…
Üm-mü Haram Makamı
Alır içimdeki gamı
Gazi-Eren tutar yakamı
Kıbrıs’ım, güzel Kıbrıs’ım…
GÖZLER HİLALİ GÖRÜR
Gün doğmuş Kıbrıs’ıma, gözler hilali görür
Dalga üstünde dağlar, gibi gemiler yürür
Zamana aksediyor, tarihin tecellisi
Barbaroslarla Türk’ün afakı büyür
TOPRAĞIN ÖRTÜSÜ
Toprağın örtüsü türbeler kadar yeşil
Ona su veren dedemin kanları eğil!
Seninle bayrak, hayat bulsun diye;
Şu siperler rütbesiz, âlemsiz değil
