Bedrettin KELEŞTEMUR

Tarih: 29.11.2024 20:00

SABIR

Facebook Twitter Linked-in

SABIR

(Akrostiş Şiir)

Sabırla imtihanmış meğer hayat

Azimle işe koyulmada niyet

Bildim, dualarda saklı hamiyet!

Ilgıt ılgıt esen rüzgârda safiyet

Rabbim, sabırla vermiş afiyet

 

SABIR

Sabır, kötülüklere karşı kalkanmış! 

Sabır,  ‘takvadır’ Sabır, tevekkül ve teslimiyettir.

Sabır, metanettir.  Sabır,  nefsi ıslahtır

Sabır,  selamettir. Sabır, tevazudur

Sabır, ‘şiddetten kaçınmaktır’

Sabır,  hiddetten ve öfkeden kendini alıkoymaktır, 

Sabır,  kalbi huzurdur! Sabır, gözyaşıdır! 

Sabır, hayatı bütün yönleriyle okumaktır. Sabır, ‘en büyük cihattır’

 

SABIR ZIRHI

Bilmem, nasıl anlatayım kendimi!

On dört Eylül’de dünyaya gelmişim

Her anı, ‘hüzne tebessüm edişim’

Sabır zırhıyla güne uyanışım

Geleceğe cüretle yürüyüşüm

Bir işten diğer işe koşturmam

Yürek yarışına döndü hayatım!

 

SABIR BİZİM İÇİN

Sabır, bizim için en büyük cihat 

Şiirle, kıyamda duruşa davet 

Gayretimiz, yaraya merhem olmak 

Şiirde, İlham kaynağı nihayet 

Vuslat şarkısında bütün sözümüz

 

SABIR

Sabır, ‘hayatımda kilit, anahtar’

Acele işlerde, Rabbimden ihtar

Bir ömrün karekökünde; “Ya Sabır!”

Rüzgâr kadar sakin, tevazu kantar

 

SABIR 

Sabır, kâh sükût, kâh tahammül bize 

Akıl-şuur arasında Med-cezir 

Başlat eğik, sabırla çıkar düze 

Ilgıt ılgıt teselli, ruha vezir 

Rahmet ister sabır, gönülden yüze

 

SABIR

Sabır, belki en zor imtihan bize

İhlasla yürüyen nedim can bize

Gül dalına baktım, her yanı diken

Acıyla damardan akan kan bize

 

SABIR

Sabır ile Hak’tan selâmet!

“Niyet hayır ola, akıbet hayır”

Gül derelim birlikte, deste, deste

Bedri, gül nişanı âlamet iste

 

SABIR YAYI

Sabır yayını ger, sükûtun ok olsun

Sevdanı arza ser,  ilhamın çok olsun

Gönül gözüyle bak şu âleme,

Dünya gamını ver, kederin yok olsun

 

SABIR

Sabır, ne menem güçtür anlayana

Ondaki ruhu, sükûtla dinleyene!

Feryadım, içimde bir volkan gibi

Düşer, dağlar üstünden; çağlayana!

 

SABIR

(Akrostiş Şiir)

Sabır var mı, ‘yüreğinizdeki acıya’

Âlem biliyor, Eyyüb’ün sabrını

Belalara, tahammülün tacı ya!

“İnlerken duyar yaralı tenini”

Rabbine şifa için duacı ya!

“Sabrın sonu selâmet!”

Hayra nişan düşer, alamet.

 

SABIR MAKARASI

Hayatı, ‘sabır makarasına sar’

Gün olur, sükût sana en büyük yâr

Selâm ver, her zorluğa, her çileye

Acele işler cana, sineye dar!

 

SABIR, MAZLUMUN DİRENİŞİ

Sabır, mazlumun sessiz direnişi!

Gönüller sükût eder çığlığına

Tarihin sükût ettiği yerdeyiz

Sözün, devranın döndüğü yerdeyiz

Perdenin her dem kalktığı yerdeyiz

Acılı, elemli pusulardasın!

 

SABIR YAYINDIR

Sabır yayındır, sır okundur!

Sabır cihadın; sır, atındır

Sükût, içindeki nağmendir

Nağmesi, gönül dilinde okunur!

 

SABRIN İKİ KANADI

Sabrın iki kanadı; sükût ve vakar!

“Su boğar insanı, ateşse yakar!”

Vuslata adımlar, bütün yüreğim;

Halden hale döner, Mevla’ya akar


Orjinal Köşe Yazısına Git
— KÖŞE YAZISI SONU —