SABIR
(Akrostiş Şiir)
Sabırla imtihanmış meğer hayat
Azimle işe koyulmada niyet
Bildim, dualarda saklı hamiyet!
Ilgıt ılgıt esen rüzgârda safiyet
Rabbim, sabırla vermiş afiyet
SABIR
Sabır, kötülüklere karşı kalkanmış!
Sabır, ‘takvadır’ Sabır, tevekkül ve teslimiyettir.
Sabır, metanettir. Sabır, nefsi ıslahtır
Sabır, selamettir. Sabır, tevazudur
Sabır, ‘şiddetten kaçınmaktır’
Sabır, hiddetten ve öfkeden kendini alıkoymaktır,
Sabır, kalbi huzurdur! Sabır, gözyaşıdır!
Sabır, hayatı bütün yönleriyle okumaktır. Sabır, ‘en büyük cihattır’
SABIR ZIRHI
Bilmem, nasıl anlatayım kendimi!
On dört Eylül’de dünyaya gelmişim
Her anı, ‘hüzne tebessüm edişim’
Sabır zırhıyla güne uyanışım
Geleceğe cüretle yürüyüşüm
Bir işten diğer işe koşturmam
Yürek yarışına döndü hayatım!
SABIR BİZİM İÇİN
Sabır, bizim için en büyük cihat
Şiirle, kıyamda duruşa davet
Gayretimiz, yaraya merhem olmak
Şiirde, İlham kaynağı nihayet
Vuslat şarkısında bütün sözümüz
SABIR
Sabır, ‘hayatımda kilit, anahtar’
Acele işlerde, Rabbimden ihtar
Bir ömrün karekökünde; “Ya Sabır!”
Rüzgâr kadar sakin, tevazu kantar
SABIR
Sabır, kâh sükût, kâh tahammül bize
Akıl-şuur arasında Med-cezir
Başlat eğik, sabırla çıkar düze
Ilgıt ılgıt teselli, ruha vezir
Rahmet ister sabır, gönülden yüze
SABIR
Sabır, belki en zor imtihan bize
İhlasla yürüyen nedim can bize
Gül dalına baktım, her yanı diken
Acıyla damardan akan kan bize
SABIR
Sabır ile Hak’tan selâmet!
“Niyet hayır ola, akıbet hayır”
Gül derelim birlikte, deste, deste
Bedri, gül nişanı âlamet iste
SABIR YAYI
Sabır yayını ger, sükûtun ok olsun
Sevdanı arza ser, ilhamın çok olsun
Gönül gözüyle bak şu âleme,
Dünya gamını ver, kederin yok olsun
SABIR
Sabır, ne menem güçtür anlayana
Ondaki ruhu, sükûtla dinleyene!
Feryadım, içimde bir volkan gibi
Düşer, dağlar üstünden; çağlayana!
SABIR
(Akrostiş Şiir)
Sabır var mı, ‘yüreğinizdeki acıya’
Âlem biliyor, Eyyüb’ün sabrını
Belalara, tahammülün tacı ya!
“İnlerken duyar yaralı tenini”
Rabbine şifa için duacı ya!
“Sabrın sonu selâmet!”
Hayra nişan düşer, alamet.
SABIR MAKARASI
Hayatı, ‘sabır makarasına sar’
Gün olur, sükût sana en büyük yâr
Selâm ver, her zorluğa, her çileye
Acele işler cana, sineye dar!
SABIR, MAZLUMUN DİRENİŞİ
Sabır, mazlumun sessiz direnişi!
Gönüller sükût eder çığlığına
Tarihin sükût ettiği yerdeyiz
Sözün, devranın döndüğü yerdeyiz
Perdenin her dem kalktığı yerdeyiz
Acılı, elemli pusulardasın!
SABIR YAYINDIR
Sabır yayındır, sır okundur!
Sabır cihadın; sır, atındır
Sükût, içindeki nağmendir
Nağmesi, gönül dilinde okunur!
SABRIN İKİ KANADI
Sabrın iki kanadı; sükût ve vakar!
“Su boğar insanı, ateşse yakar!”
Vuslata adımlar, bütün yüreğim;
Halden hale döner, Mevla’ya akar
