Bedrettin KELEŞTEMUR


ÜŞÜYEN GÖZYAŞI

FİKİR BAHÇESİ


ÜŞÜYEN GÖZYAŞI 

Bedrettin KELEŞTİMUR

Hasretim yürek coşkusu huzura 

Ülkemde gözyaşı, hüzün istemem 

Zindan olmasın, düşmesin nazara 

Üşüyen gözyaşı, hazan istemem 

Nedim ol âleme gül sun pazara 

Kanlı gözyaşı, kırık gönül istemem

 

ÜŞÜYORUM

Üşüyorum, bu şehirde artık ben!

Suallerim, bana geri dönüyor

Sönüyor, lambaları sokakların!

Perdeler çekilmiş, titrer yalnızlık!

Ilık güne uyanmaktır, yüreğim

Yorgunluğu üzerinde nefesler

Sessizce anıları solumakta

Düşler yağmuru, gönlümü ıslatır

 

ÜMİT

Ümit, köklü çınar ağacı benim!

Meyve devşirir, dört mevsim hayalim

İrada, ihlasla gayretim benim

Ta ezelden ümit var emelim

 

ÜMİTLE DOĞAR

Sabır en ağır yükümü kaldırır

Metanet, içimde kale surları

Tahammül ilaç, ağrımı aldırır!

Ümitle doğar hayatın sırları

 

ÜMİTLER

Ümitler suya düşer, su kabarmaz!

Bu hesap kitabı, akıllar sormaz!

Akıl ötesi gizemi içinde;

Dışına ne renk, ne de bir sır vermez

 

ÜMİTSİZLİK

Ümitsizlik, bir kördüğüm tuzağı

İçimizde batının sinsi ağı

Ümit moraldir, ihlastır, güvendir

Hayata iman cevheriyle bağlı

Basireti açık, görür uzağı

Yürü diyecek, ecdadın ileri

İdealinde ışık, BİLGİ ÇAĞI

İlim, irfan, ERDEMLİ İNSAN bağı

 

ÜMİTSİZLİK

Ümitsizlik kemirirken yurdumu

Haykır vesveseyi sök at kökünden!

İste gönülden ilahi yardımı

Vefalı yâr sanki gelir akından!

 

ÜŞÜYORUM DERİNDEN DERİNE

Soğuk rüzgârlar esti bir anda,

Esrarlı bir haber taşındı;

Güz yaprakları savrulurken 

Karakoç’um elveda diyordu! 

Sürgün yıllarına elveda!

Biliyorum, bugün uykum ağırdı

Rüyalarım hasretine çağırdı 

Soğuk bir kış sabahıydı sanki

Üşüyordum, derinden derine!

 

ÜMİTSİZLİK 

Ümitsizlik, bizim dinimizde yok 

Mahkûm mu edelim irademizi 

İtibarsız mı kılalım söyleyin 

Tarihe mi, kadere mi küselim 

Sakın ha! Yurt bizim, ebed de bizim 

İlacı, inancımız ihlâsımız 

Zaferde, yükselen bayrak da bizim 

 

ÜMİTLERİM

Ümit, ufkuna sarıldığın ışık 

Gece, gündüz birbirine barışık 

Gecenin rahminde dolanır ışık

Tabiri muhtaç, rüyalar karışık!

Feryadıma bir sor, ebede âşık

Aşk yolcusu kâmil insanla hâsıl,

Hâsılı yeşerecek fasıl fasıl...

Ümitler, ömür çelengine vasıl...

Ümitlerde, vuslat ışığı yanar…

 

UMUT ÇELENGİ

Gözlerim bulut, bulut akıyor sanki

Şimşekler göğsümde çakıyor sanki

İçimdeki yangını söndürür sanki

Ayrılık hüznü, kederi besliyor!

Bulutlar yaprak yaprak bahar kokar

Bahar kokusunda, umut yeşerir!

Umut çelengini takıyor sanki

 

UMUT ŞELALESİ

Umut şelalesi ol, gönüller ferahlasın

Bahçenin lâlesi ol, bülbüller sabahlasın

Huzur dolu günlere rahmet ister

Rahmetin duası ol, adımlar kolaylasın!