YAZ TATİLİNE GİRDİK
Bedrettin KELEŞTİMUR
Türkiye’de, tüm kademelerde takriben 20 milyon öğrenci, 1,2 milyon öğretmen artık bugünden itibaren yaz tatiline çıkıyor. Ülkemizde, 74 bine yakın okul ve 750 bin civarında derslikte eğitim-öğretim dönemde bir yılı daha geride bıraktık…
8.nci sınıf ve 12.nci sınıftaki öğrencileri de, hayat serüvenine yön verecek imtihanlar/ sınavlar bekliyor.
Bizler, 1968-1969 yılında Ortaokulu, 1973-1974 yılında ise liseden mezun olmuştuk…
1970 yılı Türkiye nüfusuna şöyle bir bakıyorum. O yıllarda nüfusun yüzde 38,5’leri Şehirlerde/ veya Kentlerde; yüzde 61,6’ları kırsal kesimlerde yaşamaktaydı… Memleketim olan Ağın İlçesinin her köyünde ilkokul bulunuyordu. Köylerde, ‘genç bir nüfus vardı…’ Daha ziyade emeğe dayanan bir tarım ve hayvancılık vardı…
Liseden mezun olduğumuz yıllarda da, durum farklı değildi… 1975 yılında, Toplam nüfusun,
Yüzde 41,2’leri şehir merkezlerinde, yüzde 58,2’leri kırsal kesimlerde/ veya köylerde yaşamaktaydı…
2012 yılına geldiğimizde; Toplam nüfusun yüzde 77,3’leri Şehir Merkezlerinde, yüzde 22,7’leri ise Kırsal Kesimlerde yaşamaktadır…
Eğitim ve Öğretimi konuşurken, ülkemizdeki değişimi görebilmeliyiz. Nerelerden geldik, nerelere doğru gidiyoruz.
Adrese Dayalı Nüfus Kayıt Sistemi Sonuçlarına göre, 2024 yılı Türkiye nüfusu; 85 milyon 664 bin 944 kişi… İl ve İlçe merkezlerinde yaşayanların oranı, “yüzde 93,4 oluyor… Belde ve Köylerde yaşayanların oranı ise yüzde 6,6’lara düşüyor...”
1970’lerin Türkiye’si ile 2025’lerin Türkiye’si arasında, ‘dağlar kadar fark var!” Bu geçen dönemler içerisinde birçok projelerin de hayata geçtiğini söyleyebiliriz.
Bakanlığın açıklamasına göre 2023-2024 yılı içerisinde, Kırsal Kesimlerden; 1 milyon 146 bin öğrenci okullara taşınmış! 1 milyon 29 bin öğrenciye de ücretsiz öğle yemeği verilmiş!
Bizim zamanımızda, ‘taşımalı sistem yoktu…’ Evimize en yakın okula kayıt yaptırma imkânımız vardı…
Eğitimde memnuniyeti, ‘çocukları ilk veya Orta Öğretimde okuyan ailelerden ve de öğretmenlerden sorgulayacağız’ Türkiye’de, eleştiri kültürü pek gelişmediği gibi belli kriterleri ortaya koymakta da zorlanıyorsunuz!
Yaz Tatili, dedik… 20 milyon öğrenci Temmuz ve Ağustos Ayı boyunca neler yapacak? Acaba, aileler çocuklarını ne kadar yönlendirebiliyorlar? Bu çok önemli… Çocuklarımızın, ‘yeteneklerine’ veya maharetlerine göre onları yönlendirmeliyiz. Bu ay içerisinde, aileler daha aktif roller üstlenmelidir.
Çocuklarımıza özellikle de, ‘zaman israfı…’ kavramını iyi öğretmeliyiz. Zaman israfı sözlükte; “İnsanın ömrünü veya vaktini boş, faydasız ve gelişigüzel şeylerle zayi etmesi!” Her yaşın belli güzellikleri var. O güzellikleri verimli bir şekilde kullanabilme cehdinde olmalıyız…
Çocukluk yıllarımız gözlerimizin önünde… Elâzığ Şehri genellikle Temmuz ve Ağustos ayı aşırı sıcak geçer… Yaz aylarını çocukluk yıllarımızda, Arapgir İlçesinde esnaf olan rahmetli Dedemizin (annemin babası) yanında geçirirdik. Arapgir İlçesinin 1970 yılı toplam nüfusu, 24 bin 291. Bu nüfusun 7 bin 793’ü İlçe Merkezinde yaşar iken, 16 bin 498’i köylerde yaşamaktaydı… Arapgir İlçesi, köyleriyle birlikte; “üzüm bağları ve bahçeleriyle bilinen tarihi ve kültürel derinliğe sahip bir ilçemizdi…” Tarihi konakları, Camileri, Mescitleri, Hanları, Hamamları ve Köprüleriyle göze çarpardı… Ticari olarak da, canlı ve hareketli bir İlçemizdi… O yıllarda, Arapgir İlçesinde özellikle de, Cuma Günleri bir mahşeri yaşardı. Yakın köylerden hayvanlarıyla gelen insanlar, hayvanlarını hanlara bırakırlar, haftalık alış verişlerini yapar ve ikindi namazı sonrası İlçeden ayrılırlardı… 1970’li yıllarda, “bağ bozumu şenlikleri ve yarışmalar dikkate şayandı…” Çocukluğumuzda, Arapgir İlçesinin, kırsal kesimlerle bütünleşen kültürüne dokunabiliyorsunuz… Her yıl, Kur’an Kursuna, Arapgir İlçesinde gittik… Rahmetli Dedem ve muhterem eşleri çok iyi bir gözlemciydi… İstiklal Savaşı Gazilerinden olan rahmetli dedem, Arapgir İlçesinde kendilerine, “Tevfik Çavuş…” olarak hitap ederler ve saygı gösterirlerdi. Arapgir İlçesinin önde gelen esnafları arasında yer alırdı… Gayet düzenli ve istikrarlı bir hayatları vardı. Hala kendilerinin, sabah namazından sonra, evin büyük salonunda, muhterem anneannemin hazırlayıp getirdikleri kahveyi büyük bir huzurla içmeleri gözlerimin önündedir. Sabahın erken vaktinde, dükkânına doğru yol alırlardı. Bazen bizler kendilerine yol arkadaşlığı yapardık. Öğle yemekleri de, evde hazırlanarak dükkâna getirilirdi. Öğle namazlarında, dükkânlar örtülmez… Sadece, kapısına bir sandalye konurdu… Akşam namazını rahmetli dedem biz torunlarına imamlık ederek kıldırırlardı… Evin hemen önünde büyük bir bahçe ve bağ bulunuyordu… Arapgir İlçesinde, ‘bağcılık gelişmişti…’ O yıllarda, Belediyenin belirlediği, “bahçeleri sulama için su sırası vardı…” O sıra bazen gecenin yarısında gelebilirdi… Bu insanlar hiç üşenmezlerdi. Bağıyla, bahçesiyle, işiyle, aşıyla içiçe barış içerisinde güzel bir hayat sürmektelerdi.
Yaz tatilinde, bir ayağımızda, Rahmetli Babamızın köyündeydi… O tatilde de, ‘Konak Kültürünü bütün yönleriyle almış…’ rahmetli babaannemizin yanında geçirirdik. Eski ve Yeni yazıya hâkim şairane ruhlu bir insandı. Bizlerin yetişmesinde de emekleri büyüktür.
Şunu ifade etmeliyim… 1970’li yılların Türkiye’si ile 2025’li yılların Türkiye’si çok farklıdır. Günümüzde artık, ‘şehir toplumu…’ olduk. Toprağa olan bağımız ha koptu, ha kopmakta diyebilirim. Şehirde, kalabalıklar bizleri yoruyor… Çocukları da aynı şekilde… Doğayla başbaşa yaşamak inanınız insana ayrı bir zevk ve huzur veriyor. Dün, bizim çocukluğumuzda doğayla baş başaydık… Saf, duru, berrak bir su gibi hayata bakışımız vardı. Yüksek bir morale sahiptik… Hiçbir endişemiz yoktu… Hayata karşı ilgiliydik, duyarlıydık, meraklıydık, heyecanlıydık, milli hislerimiz alabildiğine yüksekti… Okuma kültürümüzde yüksekti diyebilirim…
Yaz tatiline girdik… Hayata mutlaka tebessüm edelim… O tebessümü, yüksek bir moralle çocuklarımızla paylaşalım… Onlara, yüreğimizi açalım… Geleceğin büyük ufuklarını müjdeleyelim. İdealizm önemlidir. Dağlar ve ötesini işaret edecek ve hedefler koyacaksınız… Milli ve Manevi değerlerle yükselen bir nesil özlemi, bizlerin en tabii hissiyatı… Selam ve Muhabbetle.
