ÇOCUKLAR AĞLARMIŞ
Bedrettin KELEŞTİMUR
Çocuklar belki halimize ağlarmış!
Acıları, gözyaşıyla dağlarmış
Çocuk çığlığında dualar saklı
Kalbi sükûnla Rabbe el bağlarmış
Çocuk nefesinde cennet kokusu
Şehit çocuklarda reyhan kokusu
Ey sabi! Ey merhamet! İmtihanım,
Sen de ruhuma siner; sulh kokusu
Senin karşında melekler el bağlarmış!
FİLİSTİN’DE FERYAT
Doğu Türkistan, Filistin’de feryat;
Ey insanlık içindeki kini at!
Sevgiyle dağları delecek, Ferhat;
İçimizde güneş gibi doğmalı
İnsan, ‘insanlık ölmedi’ demeli
Gülen yüzler, ‘solmadı’ demeli
‘Zulüm artık kalmadı’ demeli
İçimizde hak, adalet doğmalı
Şefkate çağrı, merhamete gayret
Sulh nazarlarıyla âlemi seyret!
Aşina ol, her iyiliğe meylet
Âlemde şerre yer kalmadı demeli
DERTLİLERİN BAŞIYIM
Dertlerin sesi, mertlerin yoldaşıyım
Ben bir garip çilenin adaşıyım!
Ufuklara dalan gözün kaşıyım!
Taşlar var, gül kokar siner içime
Gariplerin, dertlilerin başıyım
İNSAN GARİPTİR
İnsan gariptir, hasret tüter gözü
Türkülerin gizeminde yaşar özü
Su akar, derin vadiler yoludur
O uzun yolun deryalardır sözü
Gör ki, iki dudak arasında közü!
İLACI VAR
Her derdin bir devası, ilacı var
Sabır yükle derdine, utacı var
Zaman ki, alevden köpük misali
Canlara ıstırap veren acı var
KİBİR YANGINI
Binalar yükselir, kibir yangını!
Alev almış şehrin dört bir yanını
Ruhumun feryadı, mustarip insan;
Arar bu dünyada gönül dengini
ÇOCUKLAR AĞLARMIŞ
Çocuklar ağlarmış, hasret çığlığı
Ne top, ne oyuncak; sevgi açlığı
Anne kadar, baba kadar kolları;
Sarmaz şefkatin verdiği hisliyi…
BU DÜNYANIN
Bu dünyanın güzü var, baharı var
Baharında ılık rüzgârlar eser
Gündüzün gecesi var, seheri var
Seherinde gül kokuları eser
Gül kokularında cennet muştusu…
TÜRKİYE’YE KARŞI OLMAK!
Şu ifadeyi analiz eder misiniz?
ABD Devlet Başkanı, “PKK, DEAŞ’ten daha kötü!”
Daha kötü diyor ama!
“Ben de, kötülerin safındayım!”
Akıl, mantık, izan, vicdan işi mi?
“Türkiye’ye karşı; terörle ittifak etmek!
Akıl, mantık, izan, vicdan işi mi?
“Türkiye’de karşı terörle ittifak etmek!”
Ne hikâyelerde, ne masallarda, ne de efsaneler de;
Böyle bir kurguyu göremezsiniz!
15 Mart 2011 yılından bugünlere gelinceye kadar;
“8 yıl boyunca Suriye’de iç savaş yaşanıyor!”
İnsanlar ölüyor, tarihi şehirler yıkılıyor;
Milyonlar evlerini/ yurtlarını terk ediyorlar!
Kimsenin kılı bile kıpırdamıyor!
Küresel Güçler, ‘haddi aşıyor…’
Suriye’nin kuzeyinde, “terör devleti kurulmasına…”
Yeşil Işık Yakıyor…
Kime karşı, “Türkiye’ye karşı…”
Sevgisiz, merhametsiz, zavallı dünya!
Hala üzerlerinden, ‘skolastik düşünceyi…’ atamamışlar!
“Haçlı zihniyeti…” ölmüş diye düşünüyorduk?
“Çanakkale’de ders almıştır, dedik!” almamışlar!
“İstiklal Savaşı…” hafızalardadır dedik?
Geçmişi resetlemişler meğer!
Türkiye’nin bütün dünyaya çağrısı,
“Terör insanlık düşmanıdır!”
Güvenilir bir Ortadoğu; ‘güvenilir bir dünyadır’
Biraz, ‘merhamet…’ Biraz, ‘acıma…’ Biraz da, ‘sağduyu…’
Filistin Gazze’de can pazarı…
ABD’nin, “uçak gemisi Akdeniz’de…”
Gazze’de işlenen insanlık suçuna, ‘kalkan mı olacaksınız’
21.nci asırda, “Sulh ve Barış…” diyebilecek bir kahraman yok mu?
Bardağın dolu yanında, ‘tebessüm’
Bardağın boş yanında, ‘teessür’
Üzüldüğüm nedir?
Doğrularda odaklanamıyoruz!
Affedersiniz, “yalandan yalakalığa kadar…” bir tavır.
Böyle bir tavır/ veya duruş, ‘insanlığa’ düşmanlıktır!
Bilgi kirliliği ile birlikte somurtan bir asırdayız!