SEZAİ KARAKOÇ’A
Bedrettin KELEŞTİMUR
Şairler, yazarlar ağladı bugün
Bir hikmet dervişinin göç etmesi
İlham yağmurları çağladı bugün
Gönül yangınını hissetmesi…
UYANIN
Faniden Bekâya yol alır insan
Dem be dem garip yolcusu dünyanın
Kalbi ihsan ile süzülür ihlas
Âlemle birlikte zikre uyanın
SÜRGÜN BİLİR
Hak ile bağı olan sürgün bilir
Dünyayı gurbet, ölüm; Şeb-i Aruz
Karakoç’um göçü diriliş bilir
Kalbi şahadetinde biz de varız
SEZAİ KARAKOÇ’A
Ilık rüzgârlar esti bir anda
Esrarlı bir haber taşındı,
Güz yaprakları savrulurken!
Karakoç’um elveda diyordu
Sürgün yıllarına elveda…
Biliyorum, bugün uykum ağırdı
Rüyalarım, hasretine çağırdı
Soğuk bir kış sabahıydı sanki
Üşüyordum, derinden derine…
HARPUT’TAN KERKÜK’E
Fırat akar, kandiller yakar
Kerkük, Harput’a derdin döker
Sesim içlidir, hoyrattır
Kerkük sevdası hasret döker
YAĞMUR SEVİNCİ
Yağmur sevincinde göğsüm genişler
Sanki her damlası ruhuma işler
Yağmur rahmettir, sestir, berekettir
Çorak toprak, ebemkuşağı düşler!
HADDİNİ AŞANA
Sesimiz, türkümüz, hoyratımız var
Haddini aşana hayretimiz var!
Erdemli insana çağrıdır, elbet;
Vicdanın sesine hasretimiz var
BİÇARE
“Yangın” diye bağıran biçare
Almadın ki zamanında çare
Afet gelip bacayı sarınca,
Aklın başına gelmiş ne çare?
BUDANMAK İSTERİM
Budanmak, kesilip yontulmak isterim
Tutunacak bir dal, budak olmak isterim
Gölgesiz, meyvesiz bir ağaç neye yarar;
Güneşe siper, âleme miğfer olmak isterim!
DİL OLUR
Gönle metanet, şuura sükûnet dil olur
Canda ikâmet, dokuda letâfet dil olur
Dosta selâm, meclise kelâm, bedene ilâm;
Halde tesbihat, sohbete nezahet dil olur
KAYAR GÖZLER
Sarıdan kırmızıya kayar gözler
Güzün mor desenine doyar gözler
Gök kubbe dağlar, nehirler tuval ’im;
Gönül kalemiyle boyar gözler
SEVİNCİN SEVİNCİM
Sevincin sevincim, acın acımdır
Kederden ak düşen benim saçımdır
Güneş doğsun, vatanımın her köşesi
Işığın nuruyla bezensin, düşümdür!
ATA’DAN HATIRA
Eski bir radyo atadan hatıra
Sevdiği türkü, içimde gözyaşı…
Güne uyanır odanın sıcağı
Merhaba derim çiçek kokan söze…
MAZLUMU…
Mazlumu çok olan bir milletiz biz
Acılarla kaynaşır, birliğimiz
Zafer alaylarıyla yürürüz biz
Siperlerde okunur dirliğimiz
YERYÜZÜNÜN DEPREMİ
Vicdanlar seslenir, adaletli ol!
Allah korkusunu yüreğinde bul
Titrer yer ve gök adaletle ey kul;
Haksızlık yeryüzünün depremidir
ÇAĞ OYNADI
İlmin hikmet gözesinden, çağ oynadı!
Çer-çöp haline gelinde, ‘bağ oynadı
İlahi, her tecellide nur ayetin;
Bir çığ düşünce yerinden dağ oynadı!
“DEVLET YAŞASIN”
“İnsanı yaşat ki, devlet yaşasın”
Âlemi kuşat ki, millet yaşasın
Devletlim derim, güvendiğim dağlar;
Gönlünü uzat ki, ihlas yaşasın!